Bij het beluisteren van deze plaat en vooral bij het opzoekwerk dat vooraf ging aan het uittikken van deze regels, moest ik, voor de zoveelste keer, vaststellen hoe sterk de grenzen zijn tussen Vlaanderen en Nederland. Waar we in twee muisklikken muziek van het Hoge Noorden of het diepste zuiden in onze mailbox kunnen krijgen, blijkt dat dit tussen Friesland en Vlaanderen toch een stuk moeilijker verloopt en, ware het niet dat het onvolprezen Utrechtse Xango Music een tijdje geleden de prima plaat van ZEA op onze deurmat had laten droppen, dan zouden we wellicht helemaal onwetend geweest zijn over het bestaan en de activiteiten van DINA, de jonge Friese artieste, waar het hier om draait.

Naar ik intussen begrijp, werd deze “Heart”-CD al twee jaar geleden opgenomen en uitgebracht, maar komt-ie nu opnieuw in roulatie, precies omwille van een distributie-deal met Xango. Waarvoor dank en waarvoor hulde, want, nu ik de plaat in de loop van de voorbije week -mede dankzij een Corona-besmetting en de isolatie die ermee gepaard gaat een aantal keren compleet ongehinderd heb kunnen beluisteren, denk ik dat ik wat gemist zou hebben, als ik de plaat niet had leren kennen. Da’s natuurlijk klinkklare onzin, want je kunt niet missen wat je niet kent, maar u begrijpt vast waar ik naartoe wil: dit is een erg mooie plaat, waarvan ik hoop dat ze veel aandacht mag krijgen.

DINA lijkt mij een beetje een speciaal iemand. Dat zijn wel meer Friese mensen, maar deze dame weet duidelijk erg goed wat ze wil en dat schrijft ze ook op haar website, naar aanleiding van haar verhuis naar één van de vergeten Friese eilanden, waar ze een heuse serre, “De Kas” heeft laten bouwen, van waaruit ze eens in de veertien dagen een bevriende muzikant of band een live optreden laat streamen: “In mijn tuin staat een broeikas, met het uitzicht op de weilanden, de dijk en daarachter waait de zilte wind van de Waddenzee. Het laat me verwonderen en fantaseren over hoe ik en de wind, het weiland, de vogels, en de paarden één kunnen worden. In mijn kas wil ik groeien, broeien, proberen te voelen wat er wil ontknoppen, ontpoppen en hoe ik de bodem moet voeden.

Die instelling blijkt volop uit de acht lange songs op “Heart”: die zijn met een eindeloos geduld bedacht, opgebouwd en uitgewerkt. DINA neemt verschillende straffe achtergrondzangers en -zangeressen mee op pad, ze sprak Mamour Seck en Vieux Sissokho aan om haar liedjes van Afrikaanse percussie- en koraklanken te voorzien en komt zo tot een eindresultaat dat je meermaals ademloos achterlaat. De schoonheid van deze songs is bij momenten dan ook overweldigend. Hier staat, letterlijk, een “wereldmuzikante”, die in haar eentje zowaar een heel nieuw genre aan het uitvinden of uitwerken is. Dit is muziek, waar je keer op keer op keer moet naar luisteren en telkens weer nieuwe accenten in ontdekt.

Enfin, ik schreef wel “in haar eentje”, maar dat is helemaal niet zo: DINA heeft zich omringd met een pak klassemuzikanten, van wie ik er nauwelijks eentje ken, maar die duidelijk allemaal “mee” zijn in haar verhaal. Iets zegt me dat je dit ook best live kunt meemaken, maa daar staan momenteel nog wel een paar bezwaren in de weg. In afwachting van het uitklaren van de hemel, kan je op de website nog wel één van de eigen livestreams van DINA herbekijken. Zelf kan ik me voorlopig nog wel even behelpen met deze heerlijke CD. Wat een ontdekking, die Dina. Ze heet Popma van haar echte naam, maar dat is verder helemaal niet belangrijk: het draait om de muziek en die is machtig mooi!

(Dani Heyvaert)